عملکرد قالب های ماندگار بهسازان در برابر آتش

 
 

با توجه به سوالات مکرر همکاران گرامی پیرامون عملکرد قالب های ماندگار بهسازان در برابر آتش  به جهت رفع شبه مطرح شده در رابطه با ایمنی این نوع از قالب های ماندگار و مقایسه آن با 3Dwall  ها ، توجه شما را به نکات ذیل جلب می نماید :  

 

1 ) میزان کاور بتن بر روی ورق های پلی استایرن ، در 3Dwall  ها به طور معمول حدود 3 سانتی متر می باشد . این در حالیست که میزان کاور بتن در قالب های مانگار بهسازان برابر 8 سانتی متر بوده که با توجه به نتایج ارائه شده در گزارش  تعیین مقاومت حرارتی المان های بتنی  ACI 216R-81  مقاومت حرارتی حدوداً 3 برابری نسبت به کاور 3 سانتی ایجاد می نماید . ( Fig. 7.1.1 )

 

 به عبارت دیگر همانگونه که در شکل ( Fig. 7.1.1 ) به وضوح دیده می شود ، دمای سطح داخلی قطعه  بتنی با ضخامت 3 سانتی متر ، تحت اثر حرارت 1200 درجه سانتی گراد ، پس از 60 دقیقه حرارت دهی برابر حدوداً 400 درجه سانتی گراد می باشد که این میزان دما در زمان حرارت دهی مشابه در سطح داخلی قطعه بتنی با ضخامت 8 سانتی متر ، برابر 150 درجه سانتی گراد می باشد . لذا ازدیاد کاور در دال های مجوف با قالب های ماندگار بهسازان ، به صورت محسوس موجب حفاظت به مراتب بالاتری نسبت به  3D wall ها از پانل یونولیتی مدفون در سقف می گردد.

 

این موضوع در آیین نامه  " محافظت ساختمان ها در برابر آتش " (نشریه شماره 682 – ض ، ویرایش دوم کمیته تخصصی آیین نامه محافظت ساختمان ها در برابر آتش) مرکز تحقیقات راه ، مسکن و شهرسازی نیز به صراحت و البته با کاور بسیار کمتر روی بتن مورد تأیید قرار گرفته است . ( شکل 1 )

 

 شکل ( 1 )

 

مطابق بند " پ " ماده 7-4-1-2 این آیین نامه ، برای محافظت عایق های پلی استایرن اندود ماسه یا بتن به میزان 25 میلیمتر کافی می باشد که این میزان در قالب های ماندگار بهسازان بیش از سه برابر مقدار مندرج در این آیین نامه می باشد .       

 

2 )  با توجه به استفاده از مواد پلی استایرن کند سوز و غیر قابل اشتعال در قطعات پلی استایرن ( مطابق استاندارد و آیین نامه های اجرایی ) و نیز به جهت احاطه قالب های ماندگار در بتن ، قطعات پلی استایرن به هیچ عنوان در داخل سقف مشتعل نگردیده و تنها در اثر حرارت بالا در زمان بیش از 60 دقیقه ، لایه پیرامونی دارای تماس قطعه پلی استایرن با بتن دارای حرارت بالا ، تا حد 10 تا 15 میلیمتر دچار جمع شدگی گردیده و حرارت بتن پس از آن به صورت مستقیم به قطعه پلی استایرن وارد نگردیده و به صورت تماسی موجب جمع شدگی بیشتر آن نخواهد شد . این بدان معناست که حتی نفوذ حرارت در دمای زیاد و به صورت طولانی مدت ، همه قطعه پلی استایرن مدفون در سقف را تحت الشعاع قرار نداده و حجم گاز های متصاعد شونده پس از عبور از حفره های داخل دال قابل توجه نخواهد بود .

 

 لذا نتیجه گیری منطقی در مورد استفاده از این نوع از قالب های ماندگار در انواع سازه ها این است که با توجه به ضخامت بتن موجود در اطراف قالب و نیز عدم اشتعال پذیری فوم ها ، شروع به جمع شدگی و ذوب شدگی فوم در اثر ایجاد آتش سوزی در ساختمان در زمان و دمایی می باشد که هیچ موجود زنده ای در ساختمان باقی نمانده و شدت آتش به حدی رسیده است ( بیش از1000 درجه سانتی گراد به مدت 60 دقیقه ) که کلیه وسایل موجود در ساختمان از بین رفته و گاز های سمی و خفه کننده ناشی از سوختن مواد به حدی می باشد که پیش از خروج گاز های متصاعد شونده از میان حفره های دال ، یا ساختمان به صورت کامل تخلیه گردیده است و یا افراد محبوس در ساختمان در اثر دود و حرارت ناشی از آتش سوزی جان خود را از دست داده اند و قالب های ماندگار پلی استایرنی نقشی در افزایش آسیب رسانی آتش ندارند.

 

3) تمامی قالب های مورد استفاده در دال های مجوف از جمله یوبوت و قالب های کروی عمدتا از مواد پلاستیکی و در اغلب موارد از مواد پلاستیکی بازیافتی تولید می شوند که به لحاظ وزنی، وزنی بیشتر از قالب های ماندگار بهسازان را دارا هستند. این قالب ها در هنگام مواجهه مستقیم با آتش شعله ور شده و علاوه بر تشدید آتش سوزی موجب متصاعد شدن گازهای سمی و دود غلیظی به مراتب زیان آورتر از پلی استایرن می گردند. اما همان طور که ذکر شد به دلیل پوشش 8 سانتیمتری بتن بر روی تمامی قالب های ماندگار، انتقال شعله های آتش به قالب ماندگار امکان پذیر نخواهد بود.

 

منبع:

Guide for Determining the Fire Endurance of Concrete Elements, American Concrete Institute ( ACI ) . 1981

نشریه شماره 682 – ض ، ویرایش دوم کمیته تخصصی آیین نامه محافظت ساختمان ها در برابر آتش

 

RSS

شبکه های اجتماعی